Mój.: O ślub!
Ja: Albo pogrzeb.
Mój.: Tak kurwa... w urzędzie stanu cywilnego.
Ja: Albo pogrzeb.
Mój.: Tak kurwa... w urzędzie stanu cywilnego.
28 marca 2015
13 marca 2015
z cyklu: na polu bawełny #8
Tak jak niektórzy wierzą, że łatwiej
wywołać duchy w Halloween, tak w piątek trzynastego, freak-magnet
dostaje dodatkowe punkty mocy.
W sklepie, oprócz mnie, była tylko jedna klientka. Ja w tym czasie stałam za kasą i przygotowywałam raport zdjęciowy dla centrali.
Wtem! Wchodzi ON.
Idzie prosto na mnie, pewnym krokiem.
Włosy mu nie powiewały na wietrze, bo był akurat regulaminowo
obcięty, ale za to słychać było szelest ortalionu i żucie gumy.
Myślałam, że krzyknie „dawaj kasę!” albo coś takiego, a ON, cóż...
On: Jest pani sama dzisiaj?
Ja: Słucham?
On: Pytam czy jest pani sama dzisiaj?
Ja: A o co chodzi?
On: Chodzi o to czy jest pani sama na
sklepie!
WTF?
Ja: Może pan powiedzieć, jaką pan ma
sprawę?
On: Koleżanki szukam!
Ja: ???
On: No takiej co tu pracuje.
Ja: Która to pana
koleżanka
On: A ja nie wiem, dwa lata jej nie
widziałem
Ja: Jak ma na imię?
On: Nie wiem.
Ok, szukasz koleżanki, ale nie wiesz
jak ma na imię.
Okeeeej!
Głęboki oddech i jedziemy dalej...
Ja: Proszę pana, tutaj pracuje kilka
dziewczyn, więc skoro to pana koleżanka to jak wygląda, jak ma na
imię, cokolwiek.
On: No to jest pani sama czy nie? Bo
jak nie, to niech pani zawoła koleżankę i sobie zerknę, i będę
wiedział czy to ona.
A potem odwrócił się i poszedł.
Okeeej x 2.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
